ASMR (e unha noites)


A ASMR

A ASMR é un fenómeno pouco coñecido e estudado. Sábese tan pouco del que mesmo moitas persoas do ámbito da neurociencia afirman que, simplemente, non existe. Mais existe tal. Non, non é que teña o ego á altura de Pena Trevinca e crea saber máis que especialistas en neurociencia, é que a min acontéceme.

ASMR son as siglas de Autonomous sensory meridian response, Resposta sensorial meridiana autónoma. É un fenómeno da percepción caracterizado como unha pracenteira sensación de formigo na cabeza, o couro cabeludo, os ombros ou as rexións periféricas do corpo en resposta a estímulos visuais, auditivos, táctiles, olfactivos e/ou cognitivos. Estímase que acontece a unha en cada mil persoas. Especúlase que o fenómeno poida ser debido á neurodiversidade, sendo apenas un xeito alternativo de provocar unha resposta pracenteira do cerebro nos individuos predispostos.

A falta de investigación débese á propia natureza da ASMR. Non existe un único estímulo que produza a resposta en todos os individuos. Deste xeito, faise complexo recrear o fenómeno nunha máquina de resonancia magnética e os datos obtidos son controvertidos. Non obstante, isto non quere dicir que non exista, só que aínda non existe evidencia científica que o avale, nun caso semellante ao que ocorría coa sinestesia antes da década de 90. E cales son as consecuencias da ASMR? É bo ou malo? Pois máis unha vez, non hai datos suficientes, mais algúns estudosos na materia din que pode ter efectos semellantes aos da meditación, reducindo o stress e a ansiedade.

O MEU CASO PARTICULAR

A ASMR lévame acontecendo desde que teño memoria. Só que, claro, eu non lle chamaba ASMR. Para min o que facía era ronronar, como os gatos, e non tiña maior importancia. Sempre pensei que lle debía pasar a todo o mundo, até que hai uns meses lin sobre o tema. E claro, unha vez descuberto, decidín experimentar.

Polo que lin, o estímulo máis común que causa a ASMR son os susurros. Está o Youtube cheo de vídeos con son binaural, como este, por exemplo. E a min ASMR non me produce, o que me dá son arrepíos. De verdade, non entendo. É moi chungo.

A min o que me produce ASMR é a atención. Cando alguén está a focalizar a súa atención en min para explicarme algunha cousa. Ou sexa, non é ningún estímulo sensorial, senón cognitivo. Por exemplo, cando na primaria a mestra viña á miña mesa para explicarme en privado algún exercicio que non comprendía, ou máis recentemente mentres unha persoa me indicaba como chegar a un determinado lugar mentres debuxaba un mapa nun papel.

Chegados a este punto pode soar moi estraño, mais pídovos que manteñades a mente aberta. Non é que exacule de pracer, nin que sinta excitación sexual, nin nada depravado. A sensación é a dun formigo que nace no couro cabeludo e baixa polo pescozo até as costas e os brazos, cun lixeiro zunido nos ouvidos. A mente reláxase e fica en branco, focalizando só no que me están a explicar. E o pracer que se sente é semellante ao de cando estás na cama quentiño un domingo á mañá, abres os ollos un instante, e vólveste acochar sabendo que podes continuar a durmir outro pouquiño.

Oxalá dentro de pouco se saiba máis da ASMR. De momento existe unha equipa chamada ASMR Research & Support que parece que é quen está a tentar atraer atención para o fenómeno, mais a comunidade científica non parece moi interesada no tema. Quen sabe.

7 comentarios:

  1. A mín pásame cando vexo a alguén facer unha masaxe. Non en plan sexual nin nada de iso. Unha masaxe de dous segundos nun ombro que doe é máis que suficiente. Sinto coma se mo fixeran a mín. Así coma un gustiño para ronronear, coma un cosquilleo no pescozo...

    ResponderEliminar
  2. A mi también me pasa, sobre todo cuando estoy atenta observando a otra persona haciendo algo manual con cuidado, por ejemplo decorar una tarta, escribir algo despacio etc... En mi caso el cosquilleo es en la cabeza, similar a cuando te pasas el masajeador de cabeza que tiene como unos ganchos metálicos flexibles.

    ResponderEliminar
  3. Exacto!!! a mi también!!! Sobreto "pequeños" sonidos sobre un silencio o la observación de cómo trabaja alguien (no de cualquier persona ni con cualquier sonido)...cada vez me pasa más... y a veces mi cuerpo se eriza por completo: cabeza, bello de las piernas, de la cara, de los brazos... me deja K.O., en bibliotecas, en la tienda Natura cuando reponen, limpian y ordenan el género, las limpiadoras de mi oficina cuando trabajan sin apenas hacer ruido para no molestar, cuando el tren va en silencio y alguien busca con cuidado en una bolsa de plástico, los susurros o voces suaves (no empalagosas)... creía que era una cosa mía y cuando he descubierto que tiene un nombre, y que hay más gente como yo, estoy alucinando!!!!

    ResponderEliminar
  4. Este fenómeno a mi parecer no esta relacionado en absoluto con el placer sexual,simplemente se entra como en una especie de trance"estando agustito",en la que la mente se focaliza en eso.Me extraña que sea tan raro ¿quien no lo ha sentido,de pequeño cuando tu madre,o abuela te acariciaba la cabeza con cariño,o de mayor la novia ?Lo que a mi me parece es que en este mundo de hoy en dia,se hacen estudios de cada cosa...

    ResponderEliminar
  5. Porque la diferencia es que no necesitas ningún contacto físico para sentir ese "gustito" y entrar en trance. A mí también me entra por el oído, sobre todo con trabajos msnuales de otras personas y si y o estoy relajada más; incluso con sonidos de martilleos o tornos y obras o cuando alguien pasa páginas o borravcin una goma lo escrito... Desde que tengo uso de razón, también.

    ResponderEliminar
  6. Porque la diferencia es que no necesitas ningún contacto físico para sentir ese "gustito" y entrar en trance. A mí también me entra por el oído, sobre todo con trabajos msnuales de otras personas y si y o estoy relajada más; incluso con sonidos de martilleos o tornos y obras o cuando alguien pasa páginas o borravcin una goma lo escrito... Desde que tengo uso de razón, también.

    ResponderEliminar
  7. A mi también me pasa desde que era pequeño, con pequeñas cosas y detalles, siempre sin contacto, me encantaría que se supiera algo más de este fenómeno que la verdad, es bastante curioso en si.

    ResponderEliminar