O día que 'As MIR e unha noites' acabou

Sabedes cando estades a escoitar música cos auriculares, a música acaba e continúas cos auriculares postos? Pois iso é o que acontece con As MIR e unha noites. A música acabou hai moito tempo, mais eu continuaba cos auriculares postos, negándome a aceptar o silencio. Este blogue significou moito para min. Foi a miña vida, a miña ilusión, o meu xeito de me mostrar ao mundo. Foi o meu compañeiro e testemuña durante un tempo moi decisivo. E foi, por riba de todo, a historia do meu fracaso.

Non me entendades mal, non foi un fracaso o blogue. Se mesmo cheguei a falar na radio del! O fracaso foi a miña vida. O fracaso, en definitiva, fun eu. Mais o fracaso non é algo mao, todo o contrario. O fracaso é a oportunidade de aprender, de crecer, de encontrar novos camiños. E o meu camiño afastouse do MIR e deste blogue.

Se me queredes seguir a pista, o meu usuario é @amilgz en todas as redes sociais, e seguramente continúe a selo nas novas redes que saian no futuro. Se non, tampouco hai moita xente galega chamada Jon Amil. Podedes lembrarvos deste blogue, desta historia, cada vez que vexades o meu nome nalgún sitio.

E para concluír, xa que lle roubei a House o logo deste blogue, voume apropiar tamén dunha das cancións que usan nesa serie. Porque eu non conseguín o que quería. Porque non sempre podes conseguir o que queres.